Popüler Yayınlar

4 Şubat 2011 Cuma

YARA

       Kendisiyle baş başa kalmamalı insan. Kendini dinlediği vakit, gidenlere, gelemeyenlere takılıyor, yaralanıyor. Ya da daha önceden almış olduğu yaralar depreşiyor. Kalp yarası çok acayip bir şey.
       Ben, bunu yaşadığımda boğazıma bir yumru takılıyor, nefes almakta zorlanıyorum, yutkunamıyorum ve içimde bir şeyler çok fena acıyor. Yaşarken ölmek gibi bir şey bu. Ama yaraların kapandığında iz bırakmaması için, mikrop kapmışsa temizlemek lazım.
       Bir yaranın üstüne başka duygular, başka şahıslar, başka acılar alamıyorum. Acımı dinleyince de canım çok yanıyor. Konuşmak istesem bile, konuşamıyorum. “Giden, geri gelmiyor…”

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder